Nie masz ochoty na seks? Rzadziej osiągasz orgazm?
Zauważyłaś, że seks nie sprawia Ci tyle przyjemności co dawniej?
Dowiedz się co wpływa na Twoje libido! Sprawdź, w jaki sposób możesz ocieplić swoje intymne kontakty z partnerem!
- Czym jest libido?
- Skąd się biorą reakcje seksualne?
- Cykl reakcji seksualnych
- Przyczyny niskiego libido u kobiet
- Libido a stres
- Libido a depresja
- Libido a cukrzyca
- Libido a menopauza
- Jak sobie radzić z niskim libido?
Czym jest libido?
O libido mówimy, gdy mamy na myśli pobudzenie seksualne oraz naszą chęć do zaspokojenia potrzeb na tym tle. Nazywane jest inaczej potencją seksualną. To swego rodzaju zdolność do reakcji seksualnych i wykonywania określonych zadań tj. rozpoczęcie stosunku, utrzymanie i doprowadzenie go do takiego końca, który będzie satysfakcjonujący dla obu partnerów. U mężczyzn zauważana jest większa niż u kobiet potencja.
Definicja potencji seksualnej wiążę się z pobudliwością seksualną, czyli podatnością na reagowanie podnieceniem seksualnym pod wpływem czynnika działającego z zewnątrz, a także długości i szybkości przebiegu reakcji seksualnej. U mężczyzn zauważalna jest większa pobudliwość, gdyż to oni szybciej odczuwają uczucie podniecenia i szybciej osiągają orgazm.
U kobiet sprawa jest o tyle bardziej skomplikowana, że w grę wchodzi także wiele innych czynników, z których najważniejszą rolą odrywa psychika. Na tym tle mężczyzna ze strony kobiety może spotkać się z pewnego rodzaju hamulcami czy mniejszą wyobraźnią seksualną. Dla kobiet równie ważny jest sam partner z którym uprawia seks, ponieważ liczy się jego doświadczenie i kultura, ale najważniejsze z punktu widzenia kobiet są uczucia jakimi darzy mężczyznę.
powrót do górySkąd się biorą reakcje seksualne?
Na seksualność mają wpływ czynniki biologiczne psychiczne i społeczno-kulturowe. Do czynników biologicznych należą procesy biologiczne, fizjologiczne, specyficzne reakcje seksualne, powiązania anatomii z fizjologią wielu tkanek, narządów i układów organizmu człowieka. Prawidłowy przebieg reakcji seksualnych uwarunkowany jest działaniami układu neuroendokrynnego, hormonalnego, nerwowego oraz naczyniowego.
Prawidłowy przebieg reakcji seksualnych zależy od funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego, który steruje funkcjami i przekazem informacji w organizmie. Tak więc na nasze reakcje seksualne mają wpływ neurotransmitery, takie jak adrenalina, noradrenalina, dopomina (wzmaga aktywność seksualną), serotonina (hamuje aktywność seksualną), acetylocholina, histamina, kwas asparaginowy, glutaminowy.
Wpływ hormonów na zachowanie seksualne kobiet jest zagadnieniem złożonym, gdyż poziomy hormonów płciowych ulegają okresowym zmianom w trakcie cyklu miesiączkowego, a także ciąży i laktacji, a także są modyfikowane przez czynniki psychiczne. Hormonami decydującymi o sile popędu płciowego są androgeny (u kobiet pochodzą głównie z nadnerczy). Estrogeny aktywizują seksualnie kobietę i zwiększają jej seksualną atrakcyjność, natomiast progesteron wywołuje działania przeciwne (obniża seksualną aktywność i atrakcyjność). Wydaje się, że największe nasilenie popędu płciowego kobiet powinno w cyklu hormonalnym przypadać na okres owulacji, jednak aktywność ta może być stłumiona czynnikami natury psychicznej, jak np. obawa przed niepożądaną ciążą.
powrót do góryCykl reakcji seksualnych
Przebieg reakcji seksualnych u przedstawicieli obu płci zależy od indywidualnych zróżnicowań wśród których wymienia się stan zdrowia, wiek, budowę ciała, temperament, uczucia do partnera.
Faza podniecenia to najdłuższa faza. Od partnerów zależy czy poprzez grę miłosną będzie przedłużana czy przerywana. U przedstawicieli płci męskiej reakcje seksualne przebiegają podobnie. U kobiet natomiast reakcje maja różny przebieg, ponieważ uzależnione to jest od rodzaju i intensywności trwania bodźców. Dla kobiet tempo podniecenia jest wolniejsze aniżeli dla mężczyzn z powodu różnic fizjologicznych organizmu kobiety w porównaniu do organizmu mężczyzny oraz mniejszej wyobraźni erotycznej. Kobiety dużą wagę przykładają do uczuć, hamulców psychicznych oraz ciągłości odczuwania bodźców dotykowych.
Po tej fazie, następuję faza plateau. Charakteryzuje się ona wzrostem podniecenia. Kobieta ma napięte mięśnie, pojawiają się na jej twarze skurcze, łechtaczka zmienia swoje połozenie, pojawia się rumieniec seksualny, a także przyśpieszone tempo oddechu. Przedstawicieli płci żeńskiej szybciej niż w trakcie stosunki, osiągają orgazm podczas masturbacji. Dzieje się tak, ponieważ kobieta stymuluje erogenne okolice narządów płciowych do własnych potrzeb.
Wyróżnia się trzy miejsca, które są wrażliwe na stymulację seksualną u kobiet, są to: dwa w pochwie (przestrzeń Grafenberga – punkt G na przedniej ścianie pochwy, ok. 2 cm powyżej wejścia do pochwy, drugi w okolicy tylnego sklepienia pochwy) i jeden w łechtaczce (punkt żołędzi łechtaczki).
Kobiety często uzyskuje orgazm w wyniku stymulowania łechtaczki (60-80%), częściowo podczas stymulacji łechtaczki, brodawek oraz stosunku pochwowego, około 20-30% kobiet doznaje orgazmu w czasie trwania stosunki płciowego.
powrót do góryPrzyczyny niskiego libido u kobiet
Wśród czynników mających wpływ na obniżony popęd seksualny wymienia się trzy grupy czynników
Pierwszą grupę stanowią czynniki biologiczne:
- Gospodarka hormonalna: zarówno u mężczyzn jak i u kobiet wpływ na popęd seksualny ma odpowiednie stężenie androgenów, hiperprolaktynemia, hipoestrogenizm, serotonina i hormony tarczycy (zarówno nadczynność jak i niedoczynność)
- zaburzenia metaboliczne, tj. cukrzyca (mniejsze zwilżanie pochwy, utrata libido)
- klimakterium
- choroby i zaburzenia na tle psychiczne (głównie zespoły depresyjne i stany lękowe)
Druga grupa to czynniki psychogennych:
- wykorzystanie seksualne w dzieciństwie, inne urazy na tle seksualnym
- nieodpowiednie środowisko rodzinne (nadmierny rygoryzm wychowawczy, nieudane małżeństwo rodziców lub brak rodziców, zaburzenia komunikacji z matką lub/i ojcem, zaburzona identyfikacja z matką/ojcem)
- cechy osobowości i temperamentu (zmienność uczuciowa, introwersja, agresywne zachowania, ukryte cechy homoseksualne, tłumienie uczuć, nadmierna samokontrola, negatywna postawa wobec seksualności i kompleksy, zaburzenia identyfikacji z płcią)
- zbytnio zaznaczony system norm
- uwarunkowania powstałe podczas wcześniejszych zachowań seksualnych (np. pewne formy masturbacji, nadmiernie rozwinięta wyobraźnia erotyczna, urazy uczuciowe i seksualne)
- strach związany z seksualnością, rolą płciową
Trzecią grupą są czynniki społeczne:
- „presja” społeczna
- nietolerancja, brak akceptacji pewnych zjawisk i zachowań seksualnych
- zbyt uboga edukacja seksualna (nieznajomość podstawowych mechanizmów fizjologicznych, anatomii człowieka)
- wiara w przesądy, negatywna postawa wobec seksualności wyniesiona ze środowiska domowego, błędy wychowawcze
- stereotypy kulturowe przekazywane w kolejnych pokoleniach, utrwalane w procesie wychowania
Libido a stres
W reakcji na stres nasza przysadka mózgowa uwalnia hormony stresu, które to pozwalają na szybkie wydzielenie energii, która może być potrzebna do ataku, bądź obrony. W momencie stresu przysadka uwalnia większe ilości prolaktyny, która jest wydzielana w czasie orgazmu, w okresie noworodkowym i w pierwszych trzech miesiącach ciąży.
W przypadku ciągłego stresu nasila się poziom prolaktyny, co w konsekwencjach prowadzi do zaburzeń płodności i libido. Pojawiają się także zaburzenia objawów zespołu przedmiesiączkowego u kobiet. Prolaktyna zwiększa poziom potrzeb emocjonalnych i równocześnie zmniejsza potrzeby na tle seksualnym. Dzieje się tak z przyczyny starego mechanizmu obronnego, który sprawiał, że mężczyzna opuszczając jaskinię i wychodząc na polowanie nie był narażony na pokuszenie przez kobiety.
WDo stresorów, które bezpośrednio są pobudkami do mniejszej ochoty partnerów na seks zalicza się:
- obawy przed zajściem w ciążę bądź usilna chęć zajścia w ciążę,
- leczenie niepłodności,
- osłabienie związku emocjonalnego między partnerami
- ból związany z kontaktami seksualnymi
- zaburzenia poziomu libido związane z niską oceną własnej atrakcyjności seksualnej
- zaburzenia metaboliczne i psychiczne (są one przyczyną zaniżonej oceny własnego ciała
Stresory, które nie są związane bezpośrednio z seksualnością:
- stresy dnia codziennego związane z coraz większą intensywnością życia i coraz wyższym tempem życia
- cechy osobowościowe - wzmożone poczucie odpowiedzialności
- cechy osobowościowe - wzmożone poczucie bezradności
Libido a depresja
Niektóre badania wskazują, że osoby, które przyjmują antydepresanty odkładają je, ponieważ środki te wpływają zarówno na potencję jak i na serotoninę, dopaminę i noradrenalinę. Można jednak wykorzystać ziołolecznictwo, aby ustrzec się od skutków ubocznych przyjmowania środków zalecanych w trakcie depresji. Trzeba pamiętać jednak, że przed użyciem takich specyfików powinniśmy skonsultować to z naszym lekarzem.
powrót do góryLibido a cukrzyca
Mężczyzna chory na cukrzycę miewa bardzo często powikłania, które przekładają się za zaburzenia związane z funkcjami seksualnymi ( zwłaszcza jeżeli chodzi o erekcję). U kobiet występuje ryzyko wystąpienia zaburzeń seksualnych, jednak ten problem zarówno w badaniach jak i w praktyce klinicznej jest mniej znany. Z najnowszych badań wynika jednak, że ryzyko wystąpienia takich powikłań u kobiet chorych na cukrzycę występuje równie często co u mężczyzn z tą zasadniczą różnicą, że u mężczyzn mają one zarówno psychogenne jak i organiczne podłoże, natomiast u kobiet przyczyną są głównie czynniki psychiczne.
Oziębłość płciowa anorgazmii, bolesnych stosunków płciowych oraz pochwicy to główne objawy cukrzycy wśród kobiet. Z badań wynika, że kobiety chore na cukrzycę zgłaszające zaburzenia seksualne charakteryzują się negatywnym nastawieniem do własnej choroby, są w mniejszym stopniu zadowolone ze skutków terapii. Nasilenie występowania zaburzeń sfery seksualnej ma związek także z występowaniem objawów depresji oraz bezpośrednią oceną związku partnerskiego. U młodych kobiet chorych na cukrzycę przyczyną zaburzeń libido może być obawa przed niechcianą ciążą, poczucie mniejszej wartości związane z chorobą.
Upośledzone wydzielanie śluzu do pochwy, bolesne stosunki płciowe spowodowane częstymi stanami zapalnymi dróg rodnych to tylko niektóre z powodów organicznych, związanych z zaburzeniami na tle seksualności u przedstawicielek płci żeńskiej.
Zaburzenia związane z orgazmem u kobiet ze stwierdzoną cukrzycą uwidaczniają się zwykle po upływie 4-8 lat od momentu rozpoznania choroby. Postępują one stopniowo: od spadku przeżywania orgazmu, zmniejszenia jego intensywności, aż do całkowitego zaniku.
powrót do góryLibido a menopauza
W organizmie kobiety po 40 roku życia zachodzą fizjologiczne zmiany, które mogą mieć ujemny wpływać na jej seksualność. Dzieje się tak, ponieważ dochodzi do obniżenia czucia w strefach erogennych, faza orgazmu ulega skróceniu, przekrwienie gruczołów sutkowych w trakcie podniecenia ulega znacznemu zmniejszeniu, łechtaczka jest mniej nabrzmiała. W czasie klimakterium, czyli inaczej przekwitania, podstawową przyczyną spadku libido jest znaczny ubytek w gospodarce hormonalnej organizmu kobiecego. W okresie menopauzy u kobiet bardzo często w związku z suchością pochwy stwierdza się podrażnienia, bolesne nadżerki czy krwawienie z narządów płciowych. Oprócz boleśni fizycznych, kobieta może odczuwać dyskomfort psychiczny, który spowodowany jest niższą aktywnością seksualną oraz lękiem przed samą seksualnością, w obawie przed negatywnymi uczuciami.
Socjologowie i seksuologowie w swoich raportach zawarli badania, z których wynika iż w okresie po menopauzie obniżenie poziomu libido dotyczy 94% kobiet. 39% kobiet odczuwa ból w trakcie stosunku płciowego ze swoim partnerem. U 88% zauważalny jest spadek aktywności seksualnej. Aż 100% kobiet przyznaje, że w tym okresie tracą satysfakcję z kontaktów płciowych. Główną przyczyną tych sytuacji jest niski poziom testosteronu. Rozpoczęcie terapii związane z przyjmowaniem testosteronu wiąże się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych wśród, których wymieniany jest:
- hirsutyzm czyli występowanie nadmiernego owłosienia typu męskiego, na klatce piersiowej, twarzy czy brzuchu
- zmiana barwy głosu
- przerost łechtaczki
- zaburzenia gospodarki lipidowej
- uszkodzenia wątroby
W alternatywie dla takich terapii, stoją polecane przez nas preparaty na bazie ziół!
powrót do góryJak sobie radzić z niskim libido?
Leczenie niskiego poziomu libido u kobiet uzależnione jest od podłoża tego stanu. Ginekolog najczęściej oferuje pacjentce terapię hormonami, które to jak doskonale wiadomo, mogą powodować serię skutków ubocznych, do których możemy zaliczyć np. nadmierne owłosienie czy uszkodzenia wątroby. Częstą metodą stosowaną przez lekarzy jest psychoterapia, której skuteczność w dużej mierze zależy od charakteru i temperamentu pacjentki.
Metodą wymienianą przez specjalistów jako skuteczną jest ziołolecznictwo. Preparaty o składzie ziołowym bowiem zwiększają kobiecą pewność siebie w sytuacjach intymnych ze swoich partnerem, sprawiają, że napięcie związane ze stresem zostaje zredukowane, a czas w którym kobieta osiąga orgazm, skraca się. Ponadto zioła sprawiają, że siła i ilość przeżywanych przez kobietę orgazmów jest większa.
powrót do góry